இன்னொரு நான்

மௌனத்தின் கருவில் ஒரு
மாயகீதம் வளர்வதென
என் இதயத்தின்
நித்தியக் கருவாக அவன்
வளர்கிறான்

என்னுள் தோன்றி
என்னைப் புதிதாய்த்
தோற்றுவித்தவன் அவன்

சந்தனக் காட்டுச்செறிவில்
தென்றலின் அலைச்சல்போல்
என் கவிதைகளுள்
எப்போதும் அவன் அலைச்சல்

என் கனவுகள் எல்லாம்
அவன் உறக்கங்களில்

என் சுவடுகள்
அவன் பாதத் தூரிகைகளின்கீழ்

என் அந்தரங்கத்தின் வாசல்கள்
அவன் விழிகளில்

என் ஆழங்களில்
அவனையே நிரப்பியிருக்கிறேன்

என் கண்ணீரில்
அவனைப்
பளபளக்க விட்டிருக்கிறேன்

என் உயிர்ப்பூவில்
தேனாய் ஊறுகிறான்

நிறமற்ற என்வானத்தில்
நீலமாய் விரிந்தான்

எனக்குச் சிறகுகளைக்
கற்பித்தவன்
அவன்

கருகிப்போன
என் இறந்த காலத்தை
மறதியெனும் திரையாகி
மறைக்கிறான்

கருவிலிருக்கும்
என் எதிர்காலத்தை,
அவன்,
தன்னையே ஊட்டி
வளர்க்கிறான்