நானும் இந்த கவிதையும்

நானும் இந்த கவிதையும்
நண்பர்களே அல்ல
அப்படித் தோன்றக் கூடும்

சேர்ந்திருப்பதும்
ஒரே மூச்சைப்
பகிர்ந்து சுவாசிப்பதும்
விஷயங்களிலிருந்து
வெளியேறி வெளியேறிக்
கலைவதும் காரணமாக
அப்படித் தோன்றலாம்

இந்தக் கவிதை
ரொம்பவும் எளிமையானது
ஒன்றும் சொல்லாதிருக்கிற--
ஒன்றும் இல்லாதிருக்கிற
எளிமை

எனது எளிமையோ
இல்லாமையின் இருப்பை,
சொல்லாமையின் சொல்லைச்
சுமந்து திரிவது

எனக்கு
நுழையவும் வெளியேறவும்
வாசல்கள் இருக்கின்றன

இந்தக் கவிதைக்கு மட்டும்
எல்லாச் சுவர்களும்
திறந்து மூடித் தருவன

எனது தோழர்கள்
என் சூழலின் விளிம்புகளைத்
தொற்றி ஏறி
விரைகிறார்கள்
எனது பிரதேசப் பகல் நிலங்களின் ஊடாக

இதன் தோழர்கள்
பிரயாணமற்ற இதனை
விட்டுப் போனவர்களுமில்லை
சுற்றிக் கிடப்பவர்களுமில்லை

நானும் இந்தக் கவிதையும்
நண்பர்களே அல்ல
அப்படித் தோன்றக் கூடும்