நமக்குள்
ஒரு ஏற்பாடு
நான் நிகழ்கிறவன் இல்லை
என்பதால்
நிழலும் சுவடுமற்று
நின்றிருப்பேன்
நீ அபரிமித இயக்கத்தில்
கடையப்பட்டு
வேகத்தின் பூரணம் நிச்சலனம்
எனக் கண்டு
அதேபோல் நின்றிருப்பாய்
பாவனைகளில்
மிகமூத்த
நான் என்ற பாவனையை
மெல்ல முகர்ந்து
விரல் நுனியால்
தொட்டுப் பார்த்துக் கொண்டு
நான்
நான் என்ற பாவனைக்குள்
செறிவாய் நுழைந்து திணிந்து
பார்த்தலும் பார்க்கப் படுதலும் இல்லாமல்
நீ
என்னைத் தனக்கென்று கொள்ள
என்னிடம் எதுவும் பிறக்காமல்
பார்த்துக் கொண்டு
நான்
உன்னை உறிஞ்சிக் கொண்டு
உன்னிடம் சரணடைந்த
வெளியை
வெறித்துக்கொண்டு
நீ
நமக்குள்
இது ஒரு
ஏற்பாடு
Sunday, November 11, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment